back (in order to leave again) και πάει λέγοντας...

1. υποτίθεται ότι επέστρεψα. έτσι μου είπανε δηλαδή. και το είπανε και πολλοί και δε μπορώ να τους αμφισβητήσω όλους μαζί, αυτά τα κάνω από Οκτώβρη και μετά, καθότι η αντιδραστικότητα είναι κατεξοχήν χειμερινό σπορ. κι όχι μόνο λένε ότι γύρισα αλλά έχουν και απαιτήσεις να θυμάμαι τι είχε γίνει πριν φύγω. άρα, γύρισα. ε ναι, αφού έπρεπε να θυμάμαι μερικές..χεχε...ας πούμε λεπτομέρειες από πριν φύγω, σημαίνει ότι έφυγα. και καθόσον τις ξέχασα σημαίνει ότι γύρισα. λένε. δεν αντιλαμβάνομαι το συνειρμό αλλά είπαμε δε μπορώ να αμφισβητήσω τόσο κόσμο αυτή τη στιγμή.

2. κομμένοι οι καφέδες της επιστροφής. όλο και για κάποιο γάμο θα μιλάνε οι άλλοι κι όταν θα ρθει η σειρά μου να απαντήσω στο όποιο κρίσιμο γαμοερώτημα θα τους πω κάνοντας μπουρμπουλήθρες στο φραπέ "οι κουβέντες σας έγιναν, όχι ξαφνικά, μικροαστικές". και το μόνο σημείο της φράσης στο οποίο θα κολλήσουν όλοι είναι το "όχι ξαφνικά" (έλα τώρα, ποιόν δουλεύεις, αυτό είναι το σημείο που θέλεις να κολλήσουν, το τόνισες και κατάλληλα αφού...εμένα δουλεύω, είναι συνταγματικό μου δικαίωμα).

3. ο Σεπτέμβρης θα έχει καύσωνα. κι όχι μόνο γιατί το έδειξαν τα ημερομήνια αλλά κυρίως γιατί το απαιτώ για επαγγελματικούς λόγους. Κι ας σκάνε 10 εκατομμύρια έλληνες. Τα παιδιά κάτω απ’ το χώμα κατέληξαν να έχουν μεγαλύτερη σημασία απ’ τους από πάνω, οποία ειρωνεία..Αναπόφευκτα βέβαια φτάνουμε στη ρήση «αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας» αλλά ποιος γελιέται… μέχρι να πεθάνουμε αυτό το χώμα είναι μόνο δικό τους. Μετά θα το μοιραστούμε. Και θα ρθει κάποιος άλλος, όχι εγώ πάλι, να μας ξεβολέψει. Και θα’ ναι πάλι Σεπτέμβρης. Του 3214. Ίσως και να μην χρειάζεται να είναι Σεπτέμβρης γιατί τότε θα χει καύσωνα όλο το χρόνο. Και τα total stations θα μπούνε τα ίδια στις προθήκες. Και καμία στάχτη δε θα λερώνει το καντράν τους γιατί το κάπνισμα – πόσο μάλλον εν ώρα εργασίας - θα είναι πρωτόγονη συνήθεια.

4. αρχίζω διάβασμα των χρονίως αδιάβαστων βιβλίων που ευδοκιμούν στο συμπαθές έπιπλο. Τότε που δεν είχαμε κρίση την πάθαινα εγώ όποτε έμπαινα σε βιβλιοπωλείο και έκανα κατοχικές προμήθειες. Κάτι ήξερα.. μέσα στο μεγαλεπήβολο αυτό σχέδιο εντάσσεται και η ολοκληρωμένη ανάγνωση του Τέχνη και Ψυχανάλυση. Ας γελάσουμε τώρα οοοοόλοι μαζί, πρώτα θα καταργηθεί η γραφειοκρατία στο δημόσιο και μετά θα αποφασίσω να το διαβάσω ολόκληρο. Επίσης, στο σχέδιο αυτό εντάσσεται και η δεύτερη ανάγνωση του Κουτσού, κάτι ήξερε η blood και το διάβασε ανακατεμένο εξ αρχής… ενώ εγώ που το πήρα με τη σειρά δεν κατάλαβα παναγία. Αλλά …ανάποδος άνθρωπος… μια φορά έπρεπε να κάνω κάτι ανάποδα και το έκανα κανονικά.

5. κομμένη η επικοινωνία μέσω γραπτών μηνυμάτων. Χθες έπρεπε να μου ρθει ένα μήνυμα για να πάμε σινεμά σήμερα. Αντ’ αυτού, ήρθε ένα μήνυμα γραμμένο μια μεγάλη Τρίτη του 2007 που έγραφε «Πάμε για τσίπουρα, για καφέδες, για μπύρες, για νερά, για ότι θες. Δε με νοιάζουν οι υπόλοιποι άνθρωποι. Της κασσιανής δεν είναι σήμερα; Λαμόγιο κι αυτή. Πάμε, κερνάς». Και δεν είναι που αργοπορούν οι δουλειές ή που η ασυνεννοησία πάει σύννεφο με τέτοιο χωροχρονικό μπλοκάρισμα . Είναι που όλο και λιγοστεύουν εκείνοι που μου γράφουν με τέτοιο τρόπο.

6. όταν ξαναφύγω και ξαναπάω πάλι εκεί, δε θα γυρίσω. Μεγάλη κουβέντα. Τα γραπτά λέει μένουν. Το ξέρω. Τα γραπτά και τα παιδιά κάτω απ’ το χώμα. Όλα τα υπόλοιπα μετακινούνται. Και δε φτάνουν ποτέ εκεί που θέλουν. Γκοντάμιτ. (ποιος;;;).

Είπε και μετά μάζεψε πάλι το ταλαιπωρημένο βιός της και ξαναματαμετακόμισε. Γκοντάμιτ ρε.

ροδάκινα

Ναι για..τίποτα να μην κινείται, καμιά ρόδα, κανένα ροδάκινο, κανείς τουρίστας.πήξαμε στους τουρίστες κι οι ταξιδιώτες όλο και εκλείπουν..το λένε στην τιβί ολημερίς.."οι τουρίστες κι οι τουρίστες.." πως μιλάς έτσι για τους ανθρώπους; εμένα άμα με λέγανε τουρίστρια δε θα ξαναπατούσα το πόδι μου σ' αυτή τη χώρα..αλλά τόσο την αγαπάω φαίνεται. γι' αυτό και μπαστακώθηκα εδώ χωρίς διάθεση διαφυγής. εδώ θα θαφτούμε, εδώ. κάτω από σκόνη ηφαιστειακή. αν είναι δηλαδή να μας τελειώσει η χώρα ας τελειώσει καλοκαιριάτικα που οι μισοί θα βουλιάζουν στις παραλίες κι οι άλλοι μισοί στα κλιματιστικά και κανείς δε θα το πάρει χαμπάρι.πολύ μάλλον την αγαπάω αυτή τη χώρα..εγώ και ο ζαν πωλ γκωτιέ, ο τελευταίος εν ζωή φιλέλληνας..
τα πουλάκια λένε ότι σαν τη χαλκιδική πουθενά. αλλά αυτό το λέμε όλοι έτσι, αναμετάξυ μας, για ξεκάρφωμα, για να θυμόμαστε ότι οι ομορφιές μπορεί να κρύβονται και κοντά στο σπίτι. αλλά ξέρω κάτι ομορφιές τόσο μακρινές - στον ίδιο πλανήτη ντε.. - που δεν έχουν και βαπόρια να σε πάνε. λόγω κρίσης φαίνεται. αυτή η κρίση τους οδηγεί όλους να δημιουργούν πληρότητα 100% στα νησιά. και δεν εννοώ τη μύκονο. στη μύκονο δε σε πάνε βαπόρια, σε πάνε χάι σπιντ. άντε ας φάμε κανένα ροδάκινο μέχρι να βρούμε βαπόρι. απ' τα χαλασμένα.όχι τα βαπόρια, τα ροδάκινα.