That can only mean one thing.And I don't know what that is...


Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

ακολουθεί διάλογος μεταξύ δύο πηγαδιών απύθμενης βλακείας:
- ο εγωισμός μου πέφτει κι εγώ του ρίχνω νέφτι λέμε..
- νομίζω αυτό το νέφτι είναι και το μοναδικό μπουκάλι που έμεινε άθικτο στο σπίτι σου...
- άθικτο; άθικτο; όλα σε κούτες είναι πάλι. θυμάσαι που ξαναμετακόμισα;
- α...ε μπερδεύτηκα. πόσες φορές το χρόνο μετακομίζεις;
- δεν ξέρω. σημασία έχει που στο τέλος σου λείπουν όλοι εκείνοι που δένεσαι μαζί τους.
- εμένα μια φορά μου έλειπαν απ' όταν ήμασταν μαζί, από τον οκτώβρη θυμάμαι. και χωριστήκαμε δεκέμβρη.
- τραγικό. και ξέρεις τι είναι χειρότερο...να μη θυμάσαι πώς συνεχίζονται οι ζωές όλων αυτών που αγαπάς και σου λείπουν. να μην ξεκόβεις επειδή θες, αλλά επειδή έτσι τα φέρνει ο καιρός.
- λες αυτό που δεν τους συναντάς για να σε λένε τ' ασήμαντα τα καθημερινά;
- που μια μπλούζα κάποιου ξέβαψε από νέφτι ας πούμε.
- δε θέλω να με ρωτήσει κανείς ποτέ "τα νέα σου;"...

2 σχόλια:

chaos-monde είπε...

m'areseiiii...flash-back stis suzhthseis aputhmenhs vlakeias ap'ta palia...mnhmeia aderfi mou mnhmeia :P

Ανώνυμος είπε...

εμένα δε μ' αρέσει. το υφίσταμαι, το κουβαλάω, το βαρέθηκα και με απομιζεί και μ' εξοντώνει. αλλά πρώτα θα ψοφήσω εγώ και μετά αυτό, τι να κάνεις...:)))