Λούμπεν συνταγή Νο 1

Για μοχίτο του χωριού, το λεγόμενο και αγροτικό - σε αντιδιαστολή με το αστικό μοχίτο που αναπαράγει την καπιταλιστική και καταναλωτική κοινωνία του μεταμοντερνισμού - θα χρειαστείτε:

• αβάνα από την πόλη, την όποια πόλη... (εδώ και σε αυτό το κομβικό σημείο γίνεται η μετατροπή ενός αστικού προϊόντος σε αγροτικό, κάτι το εντελώς αντίστροφο από την καθιερωμένη φόρμα της καπιταλιστικής κοινωνίας)
• δυόσμο κλεμμένο με διακριτικά πηδηματάκια από το μποστάνι του γείτονα (μπορούμε να πούμε και ότι το δανειστήκαμε, στα πλαίσια μιας κοινωνίας κοινοκτημοσύνης.)
• λάιμ απ΄το διπλανό χωριό γιατί τα δύο μανάβικα του χωριού στο οποίο διαμένετε δεν είχανε
• ροδάκινα κερασμένα απ΄το μανάβη (δεν τα ρίχνουμε στο μοχίτο εννοείται...τα τρώμε ως συνοδεία και ως αντίβαρο στα αστικά ξηροκάρπια που σερβίρονται στα απανταχού βαρς των πόλεων!)
• μαύρη ζάχαρη που ως εκ θαύματος το μπακάλικο του χωριού διαθέτει! (φυσικά βιολογική, φυσικά από βασανισμένους αγρότες αναπτυσσόμενων χωρών.)
• πάγο
• μια πετσέτα καθαρή για να ρίξετε μέσα τον πάγο
• μια βαριοπούλα -κατά προτίμηση αυτή που χρησιμοποιείτε στη δουλειά σας για να σας υπενθυμίζει τους συνδικαλιστικούς αγώνες που έχετε να δώσετε στους μαλάκες του ΥΠΠΟ από Δευτέρα..-, με την οποία θα αρχίσετε να βαράτε μέχρι θανάτου τον πάγο μέσα στην πετσέτα
• μια λεκάνη - για τα ρούχα, για τα χόρτα δεν έχει σημασία... - στην οποία θα ρίξετε το μείγμα
  
• την κάτω πλευρά ενός ανοιχτηρίου με την οποία θα αρχίσετε να ζυμώνετε το μείγμα

Τώρα, αν κάτι ξεχάσαμε, τα παράπονα σας στο δήμαρχο! Απαραίτητη προϋπόθεση, να πάτε μετά από 5 ώρες για δουλειά, σε 38 υπό σκιάν. Τότε θ' αρχίσει να στρώνει η μοχιτοκατάσταση εντός σας.
Αdiosssssssssssssssssssssss!!!