Τις πόλεις τις εξηγείς τα χαράματα। τις καταλαβαίνεις τη στιγμή που στέκονται λίγο ακίνητες, λίγο πριν, λίγο μετά το χαμό। τις πόλεις με το μολυσμένο ουρανό και τις μουσικές που ενώ ξεκινάνε από διπλανά μπαλκόνια δε συγχρονίζονται ποτέ। και δε συναντιούνται ποτέ। οι πόλεις είμαστε εμείς। τα χαράματα। στην πιο εκωφαντική ησυχία τους।
ω ρε φίλε...με κούρασαν οι εξορίες।ειδικά επειδή τις διαλέγω।και πρέπει να τις αγαπήσω γι αυτό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
οι διακοπές βλάπτουν σοβαρά την υγεία.
προκαλούν παραισθήσεις και κάνουν τις πόλεις επιθυμητές.
ΔΕΝ είμαι διακοπές, οι διακοπές δεν κρατάνε 6 μηνες στην άγονη γραμμή λέμε. (σε λίγο δε θα εχω και τσιγάρα)
με έψηνε ένας φίλος να έρθω προς τα εκεί αυτές τις μέρες αλλά δεν υπάρχει σάλιο ούτε για μικρό γραμματόσημο. αλλιώς θα έφερνα λίγο πόλη μαζί μου να σας αφήσω να έχετε καβάτζα.
έχετε δίκιο πάντως και τώρα που το σκέφτομαι και οι μπύρες ακόμα έχουν διαφορετική γεύση στην πόλη
ενώ άμα πήγαινες να γίνεις ταχυδρόμος που σου χα πει,θα είχες τουλάχιστον τα γραμματόσημα.epic fail my friend...
(για το ποιος εχει στο τελος τελος δικιο μη τα ξαναλεμε, αυτη ειναι η καταρα μου)
Δημοσίευση σχολίου