Πηρες την παλέτα με τα πιο όμορφα χρώματα του κόσμου
κι ήρθες και ζωγράφισες τη ζωή μου..
και της έδωσες χρώμα και φως
κι έδιωξες το ασπρόμαυρο που δέσποζε, το εκθρόνισες αυτό το άσπρο και το μάυρο
αυτό το κενό και τη μοναξιά.
Ήρθες σαν ένας μπόμπιρας
κι άνοιξες το μπλόκ ακουαρέλας της ψυχής μου
κι όλα τα σχεδιάκια που είχα φτιάξει..
τα ντυσες με τα πολύχρωμα πανωφορια της χαράς..
That can only mean one thing.And I don't know what that is...
Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
για σένα μήλε μου..
Αντε να μπει και λιγος ρομαντισμος στο τσαρδι μας!
Βολεψου οπου βρεις...
Πιανουμε και πολυ χωρο βλεπεις...
kala neraidoskonismenh m'exeis stelei teleiws...ti romantikh diathesh ein'auth?polu dunamikh eisodos trito poulaki...h anoiksh s'epiase gia ta kala...de tha se koroidepsw dhmosiws...ksereis esu!!!
όλοι οι καλοί χωράνε bloodbythejukebox..
μια χαρα χωράμε όλοι καλεεέ
οχι μονο εγω κι οποιος αλλος περαστικός δει φως μπει και 8ελησει να παραλογιστει ,οπως ειπε το αλλο πουλακι, μαζι μας!!!!
mh me koroidepseis chaos.. kserw egw kserw..me epiase h anoiksh exeis dikio :)
Δημοσίευση σχολίου