That can only mean one thing.And I don't know what that is...


Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Στα κακά καθούμενα

Μέσα σε μια στιγμή ακούστηκε ένα ''χρατς'' και χάθηκαν όλα.Αστραπιαία αποκόπηκε το παρόν από το παρελθόν.Όχι ότι έδωσε σημασία.Η αλήθεια είναι οτί μπορεί και μην το κατάλαβε.Πώς είναι δυνατόν το άγνωστο να'γινε γνωστό μέσα σε μια στιγμή;Και το γνωστό να το ρούφηξε η δίνη του χρόνου;Κοινότυπο,αλλά έτσι ήταν.Πώς γίνεται να αισθάνεται ταυτόχρονα και μαζί και μόνος;
Δυο σκιές μόνες περιφέρονται σε φιδωτές πορείες που μοιάζουν τροχιές,αλλά δεν είναι.Σαν να μην ψάχνουν τρόπο για να συμπέσουν.Και το τοπίο είναι εντελώς θολό.
Απολύτως πεπεισμένες ότι δε θα λουστούν στο φως,δέχονται την μοίρα σαν νομοτέλεια.Θα χαθούν στην ομίχλη,όπως εκείνο το βράδυ,μόνο που δε θ'ακουστεί ούτε φωνή.



Όλα αυτά είναι χαζά,αλλά αυτά παθαίνει κανείς,όταν δεν τον αφήνουν να κατέβει με τις φόρμες σαββατιάτικα βόλτα στην παραλία.Αυτά τα αναπάντεχα συναπαντήματα έχουν καταντήσει πια αηδία σ'αυτήν την πόλη.Ουφ!!!!

9 σχόλια:

BloodByTheJukebox είπε...

Μανούρα μυρίζομαι!

Το άγνωστο τείνει να γίνεται γνωστο και τούμπαλιν και στην πορεία όλο και κάτι θα θέλει ράμματα!;)


(Ποιος δε σ'αφήνει να κατέβεις με τις φόρμες να τον σχίσω; Χρατς!)

kioy είπε...

Έχετε έμπνευση (ομαδική) σήμερα...

chaos-monde είπε...

kioy
από έμπνευση άλλο τίποτα...

blood
μανούρα και ράμματα...στο τέλος θ'ακουστεί το χρατς και θα σκιστούν και τα ράμματα...εκεί να δεις μανούρα :P

ο αποτέτοιος είπε...

μπα, αυτά τα αναπάντεχα συναπαντήματα δεν υπάρχουν πλέον. τώρα υπάρχει μόνο το παρακάτω που το "έκλεψα" από άλλο μπλογκ.

"βλέπεις πόσο μεγάλη είναι αυτή η πόλη. τώρα πια για να σε συναντήσω, πρέπει να βρεθούμε.."

Ανώνυμος είπε...

ε, δεν κρατήθηκα άλλο! Καλό μου χάος, λοιποί συγγενείς, γειτόνοι (βλ.αποτέτοιος), παρακούμπαροι και τριτοξάδελφοι της μαριάνθης, θα το ξαναπ΄ς γιατί είναι η μόνη φυσική λύση σωτηρίας όλων μας: μια βροχή από τσίπουροοοο!
Αλλά επειδή έχω γενέθλια την ίδια μέρα με το μητσοτάκη, στο βρόντο θα πάει η ευχή...

chaos-monde είπε...

Ε δεν το πιστεύω!!!Καλώς μας ήρθε αδέρφι!!!Εμένα δε με σώζει τίποτα.Αισχάτως έχω και μια δυσανεξία στο αλκοόλ...Γεράσαμε...Να μας ξανάρθετε.Το νερατζάκι σώθηκε,συγχωράτε μας!!!

BloodByTheJukebox είπε...

ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!! ;)

Ανώνυμος είπε...

Μα έχω ήδη περάσει απ΄το μαγαζί τόσες φορές στα κρυφά που νομίζω πως εγώ έφαγα όλο το γλυκό! Τίποτα ρακόμελα θα τα τσάκιζα ευχαρίστως. Κ εσείς πουλιά, αφήστε τις δυσενεξίες κ ξεπουπουλιαστείτε!

neraidoskonismenh..darling είπε...

Θα συμφωνήσω με τη Blood

όποιος δεν σ'αφήνει να κατέβεις στην παραλία και δη με τις φόρμες θα χει να κάνει μαζί μας!! Κι αυτό είναι και ΄δηλωση και δέσμευση!

Θα διαφωνήσω μερικώς με τον αποτέτοιο αυτά τα αναπάντεχα συναπαντήματα ειδικά για κάποια άτομα καταντάν γραφικά ώρες ώρες - βασίζομαι σε πειραματικά δεδομένα δεν είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα!
(δεν συμβαίνει σε όλους όμως οπότε μερικώς συμφωνώ)

Θα καλωσορίσω την αγιογδύτισσα και θα της προσφέρω γλυκό του κουταλιού κυδώνι-φρεσκότατο-

Και chaos ..τι άλλο να πω? ΈΛΕΟς?