αγιόκλημα..χώρισε τον μίσχο απο τον στήμονα, πάρε τον στήμονα και ακούμπησε τον στα χείλη σου και τότε θα γευτείς αυτή τη γλύκα που ένιωθα εγώ για σένα.
αμμουδιά..βγάλε τα παπούτσια και περπάτα επάνω της εκεί στην ακρη της, εκεί που την χαιδεύουν οι λευκές χάντρες των κυμάτων..εκεί λίγο πριν πάρει την αρσενική υπόσταση λίγο πριν γίνει βυθός.... και θα βρεις την καρδιά μου, έτσι όπως την είχα στολίσει μόνο για σένα λίγο πριν την ακουμπήσω στα χέρια σου..αυτά τα μισανοιχτα χέρια σου που την αφησαν να τρέξει ανάμεσα τους σαν την άμμο και να πέσει κάτω πίσω στην μάνα της την αμμουδιά.
άστρα..βάλε τη ζωγραφιά στον κόρφο σου βγες στο μπαλκόνι..σ'εκείνο το μπαλκόνι ,ξέρεις εσύ..άνοιξε τα χέρια και την καρδιά σου , σήκωσε τα μάτια ψηλά και άσε τη σκόνη μου να σε πάει στο δώρο που σου έχω, άσε τη σκόνη μου να σε πάει ψηλά σε εκείνο το άστρο..ξέρει αυτή θα σε οδηγήσει εσύ απλά απόλαυσε τη διαδρομή και μη φοβηθείς να κοιτάξεις μέσα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου