ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ 1
Απ' τη Γιαννούλα ως το Φαργκάνη δύο τσιγάρα δρόμος τη νύχτα,
κάτω απ' τα κάστρα το βλέμμα μας φτάνει ως των ψαράδων της Περαίας τα δίχτυα.
Είν' ένα σπίτι πάνω απ' το Βακούρα που 'χει παράθυρα αντί για πόρτες
κι είναι μια γάτα ασχημούρα μέσα στην Πρίγκηπο που κόβει βόλτες.
Του μεθυσμένου καφέ στο τραπέζι, βράδυ Υψικάμινο και Κουρδιστό
τις κυριακές μια παρέα να παίζει τρίβιαλ, πόρτες, χοτέλ, πλακωτό.
Τρεις προβολές σινεμά και κουβέντες που 'βγαζαν νόημα μόνο για μας
πλέκαμε μανταρίνια και φέτες, κι ήμασταν δάκτυλοι της Χαμάς.
Σαν πολιτεία αιωρούμενη μοιάζει όταν θολώνει η ομίχλη τα τζάμια...
κάπου στο Θερμαικό θα φωλιάζει ένα χταπόδι με τεράστια πλοκάμια,
μάλλον αυτό που βουλιάζει τα πλοία και δε μας παίρνουν για' κει που μπαρκάρουν
κι έτσι ξεμείναμε πάνω στη Σβώλου που όλοι οι μαλάκες διπλοπαρκάρουν...
Ο μόνος που μένει να ορίζει την πόλη είναι ο Νιόνιος που όλο βολτάρει στην παραλία
χαζομερούσαμε κι εμείς εκεί πέρα μα κάποιος άνεμος μας άλλαξε πορεία.
ΥΓ: chaos, σε ευχαριστώ για την έμπνευση σ' αυτή την αναδρομή. Πάντα κι εσύ κι εγώ συγκρατούσαμε άχρηστες πληροφορίες που όμως τελικά χρησίμευσαν γι' αυτό το αριστούργημα της λογοτεχνίας...Που πήγαν αυτές οι εποχές...Απαιτώ επιστροφή.
Χαιρετώ,
εσωτερική μετανάστης και απ' αλλού φερμένη agiogditissa
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Τέλειο ποίημα!
Με έκανες και νοστάλγησα... και μου άνοιξες την όρεξη για χταποδάκι ξυδάτο!
Χεχε!
Ε...είχαμε οίστρο η chaos κι εγώ....Βεβαίως βοήθησαν και οι Maraveyas ilegal που κακώς δεν αναφέρθηκαν στα credits!
ΥΓ: φάτο καλέ το ριμαδοχτάποδο μήπως μείνει και κανένα καράβι όρθιο να φύγουμε!
Λες το χταπόδι να είναι η μεταλλαγμένη, λόγω των τοξικών αποβλήτων του θερμαϊκού, αδερφή του μέγαλέξανδρου ή μήπως ηταν εξαρχής χταπόδι; Ωραιοποιημένο;
Κανένα από τα δύο φοβάμαι.Είναι όλα και όλοι που μας αποπροσανατολίζουν απ' τον αποπροσανατολισμό μας, κι εμείς μαζί, οι εαυτοί που μισούμε.
Άντε τώρα, πάνω που είχα θαλασσωθεί, μ'έριξες στα τάρταρα...
Δημοσίευση σχολίου