That can only mean one thing.And I don't know what that is...


Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

Μάτια από νύχτα

Κάποιες φορές αντιλαμβάνομαι ότι ο τρόπος που έχουμε εφεύρει για να περνούν οι ζωές μας είναι ο εντελώς ανάποδος από αυτόν για τον οποίο έχουμε φτιαχτεί. Γιατί αρνούμαι να πιστέψω ότι υπάρχουμε για να ξυπνάμε το πρωί, να διασχίζουμε τη μέρα με μάτια κουρασμένα και άδεια και να φτάνουμε στη νύχτα το ίδιο άδειοι.

Αλλά η νύχτα είναι άλλος κόσμος. Είναι εκεί που όλοι φοράνε το ωραίο τους πρόσωπο, θολό κι απελπισμένο, κάπως μπλαζέ κι απόμακρο. Είναι εκεί που κάποιοι με βλέμματα από αστραπές και μαύρο μισοσβησμένο μολύβι κάτω απ' τα μάτια περιφέρουν το σώμα τους, τον εγωισμό τους, τη μοναξιά τους. Η νύχτα είναι σ' εκείνους τους ασφυκτικά γεμάτους χώρους όπου συναντιούνται τα μάτια κι έχουν να πουν κούφιες λέξεις, εκεί όπου τα τσιγάρα καίνε τα πανωφόρια και τα παγάκια λιώνουν στο πάτωμα. Κι όλοι, μόνοι μεταξύ μόνων, διασκεδάζουν τη δύσκολη ύπαρξη τους. Αυτό που τους πονάει και μπορεί να μην έχει όνομα αλλά είναι εκεί, πορτιέρης στα μαγαζιά που τους ακολουθεί στο σπίτι. Η νύχτα είναι εκεί που κάποιοι, όμορφοι και θαρραλέοι, προκαλούν την τύχη τους, αναμετριούνται μ' ένα αύριο που κανείς δεν ξέρει αν θα' ρθει και πότε αλλά μέσα του κρύβει κι ένα ύπουλο ποτέ που κάνει τα πάντα ανέφικτα. Κι όλοι αυτοί οι 'σκόρπιοι' είναι εκεί που είναι κι είναι αυτοί που είναι για τον εαυτό του ο καθένας. Καταραμένοι να θυμούνται...Η νύχτα είναι εκεί που κάποιοι περπατούν στα βρεγμένα σοκάκια και στις ψαραγορές του κέντρου ακούγοντας μόνο τα βήματά τους που' ναι σαν να δίνουν το ρυθμό για να κρατηθεί το βράδυ. Είναι εκεί που συναντιούνται δύο απ' αυτούς τυχαία στο δρόμο και κοιτάει ο ένας τον άλλο στα μάτια χωρίς υποψίες και φόβο. Σαν συνωμότες της νύχτας. Γιατί ξέρουν..πόσο δύσκολο είναι να βλέπεις τους γκρεμούς και να μην ξέρεις να βαδίσεις. Η νύχτα είναι γι' αυτούς που γυρίζουν σπίτια τους τις ώρες που πάνε οι άλλοι για δουλειά κι ας έχουν κι εκείνοι πρωινό ξύπνημα. Είναι γι' αυτούς που βγαίνουν τις καθημερινές, ποτέ τα Σάββατα. Σάββατα βγαίνουν οι σκασμένοι, όσοι έχουν να μοιραστούν τους εαυτούς τους, τις υπόλοιπες μέρες βγαίνουν οι συνειδητοποιημένοι ξενύχτηδες. Η νύχτα μένει στα σκοτεινά τα σπίτια, με κρασί και τσιγάρα και κόσμο να πάει και να' ρχεται κάτω απ' το μπαλκόνι. Σε κλειστά δωμάτια με σβηστά τα φώτα και δυνατή μουσική. Με σωρούς χαρτιά από υποχρεώσεις που δεν πρόλαβαν την προθεσμία. Με πλυντήρια να δουλεύουν στις 4 το χάραμα και τηλεμάρκετινγκ για να σε πάρει ο ύπνος.
Όσο και να πεις, αργεί να 'ρθει ο ύπνος.



Αφιερωμένο στο μεγάλο δάσκαλο - να' ναι καλά όπου τα πίνει - , στη chaos (thanks για τη φόρα), στις τρεις αρχαιολόγους με τις απορίες τους και στον τάκη σπυριδάκη (έτσι επειδή).








9 σχόλια:

Spy είπε...

"Εμένα οι φίλοι μου είναι,
μαύρα πουλιά...
Εμένα οι φίλες μου είναι,
σύρματα τεντωμένα..."

Αυτό μου ήρθε διαβάζοντας άλλο ένα υπέροχο κείμενό σας.

evi dini είπε...

τι έγινε κοριτσάρες?
απροσδόκητα εκπληκτικά ανεπανάληπτα...
λιγα διαβασα..αλλά αυτό το χρυσόψαρο με πέθανε!
evge!!!

Ανώνυμος είπε...

Spy,
με υποχρεώνετε. Δεν ξέρω αν με πηγαίνει προς τα' κει. Δεν πρέπει να' ναι αυτοκαταστροφή, πιο πολύ μια συνέπεια προς τις ώρες που οι πολλοί κοιμούνται. Καλά ναι, έγινα ασυνάρτητη...

Παπί,
(κοίτα τώρα...τρία πουλιά και βάζουν το πουλόβερ ν' ανοίξει την πόρτα...)Λοιπόν αυτό το χρυσόψαρο το έζησα (τηλεφωνικά) λέπι προς λέπι τη στιγμή που πρωτοσπαρτάρησε στις όχθες του Σηκουάνα, όπως καταλαβαίνετε, δέθηκαν οι ζωές μας μαζί του. Να ξανάρθετε.

BloodByTheJukebox είπε...

Αγιογδυτισσα καλα που είσαι κι εσυ!!! Σήμερα αναρωτιώμανε τι γίνεται αυτο το μπλόγκ, ζει, πέθανε; Κι όμως ναι!!! Ζει! Και ζεί νύχτα όπως του πρέπει!Μαζί με τους συνειδητοποιημένους σκόρπιους ξενύχτηδες. Ζήτω η αγιογδύτισσα!!!

Παπίιιιιι!!! Ι κνόου χου-ντίνι γιου άρ!!!
Το χρυσόψαρο πότε θα το τελειώσουμε???????????

Επίσης προτείνω να αφιερώσουμε όλο το μπλογκ στο Τάκη Σπυριδάκη!!!

chaos-monde είπε...

Χελόου εβριμπάντι!!!Αρχίσαμε να μαζεύμαστε βλέπω...The tiger ponies are back!!!Παπίμουουου καλώς μας ήρτες!!!Αδερφάκι αφιέρωσες πάλι.Μια μέρα θα σε βγάλω στο κλαρί στον οίκο ανοχής μου.Μπλάντ συμφωνώ και επαυξάνω!!!Βίβα Τάκης Σπυριδάκης!!!

Ανώνυμος είπε...

Έλα ρε παπί, εσύ είσαι; Και τι το παίζω κυρία τότες; Υποψιάστηκα πως ήταν η άλλη, η από μακριά..αλλά έλειπε το 'μανίτσα' απ' την πρόταση και ξόμεινα από ιδέες. Και να φανταστείς χθες ρωτούσα τι ν' απόγινες...Τελικά τι απόγινες;

Chaos, μη σκοτώνεσαι να με αποκαταστήσεις επαγγελματικά. Είπαμε, έχω βρει το ερείπιο στα φράγκικα που το 2010 θα στεγάσει το παράνομο μυστικό μπαρ των καπνιστών! Ε, και εκεί ό,τι έχω να γράψω θα αναρτηθεί στους καπνισμένους τοίχους.
Και, τέλος: τον έφαγε το Μουρίκη ο Σπυριδάκης βλέπω....και ξερό ψωμί!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Α, μπλαντ, ξέχασα:
πρώτον, ευχαριστώ για το ζήτω (αν και θα προτιμούσα 3 στη σειρά και ένα long live the queen αλλά ας είναι).
δεύτερον, εγώ εδώ σαπόρτ κάνω, μέχρι να βγεις να ταραχτούν τα σώψυχα μας. Κάτι σαν το Σιδέρη πριν βγει ο Μπακιρτζής, κάτι σαν τον van Buuren πριν βγει ο Tiesto ένα πράμα. Οπότε, ξέρεις τι πρέπει να γίνει...

BloodByTheJukebox είπε...

Ε όχι και σαπόρτ!!!!! Ολοκληρο πουλόβερ, πλεκτό, ολόμαλλο, από αγνό παρθένο μαλλί τιγραπωνιού... τύφλα να χουν τα burberry's! Εμένα νομίζω κάποιος με σφουγγάρισε και δυσκολεύομαι να αυτοπροσδιοριστώ εκτοτε.
Επίσης για το θέμα Μουρίκη-Σπυριδάκη, ο Μουρίκης είναι απλά θεός και αποφεύγουμε να αναφέρουμε το όνομα του εις μάτην (και εις φρύδην μύγδην). Πλάκα πλάκα πρέπει να κάνουμε μια τιμητικη πλακέτα στο μπλογκ μας γι αυτους τους δυο, δε θα περάσει έτσι!
Α και μη ξεχάσω! Long live the queen!:)