Μαζί σου μέχρι Τέλους

etsi 8elw na se kratw ap'to xeri.. na niw8w t'akrodaktyla sou ενα αέρινο άγγιγμα .. ίσα να νιώθω την παρουσία, αυτήν που διακριτικά προσφερες αυτή που ένιωθα πιο έντονη από οτιδήποτε άλλο γύρω μου ακόμα κι αν αυτό το οτιδήποτε σε κέρδιζε σε απόσταση ακόμα κι αν αυτο το οτιδήποτε ένιωθε σωματικά την αφή από τα δικά μου ακροδάκτυλα..αυτά αγγίζαν μόνο εσένα etsi 8elw na se kratw ap'to xeri..na niw8w t'akrodaktyla soy



Ανώτερα μαθηματικά : 1+1=άπειρο 2-1=μηδέν

Έτσι θέλω να νιώθω το άγγιγμα των χειλιών σου
την αίσθηση τους πάνω στο δέρμα μου..καθε χιλιοστού..κάθε γραμμής
κάθε γραμμής που μοιάζει βέλος
ένα διάνυσμα με διέυθυνση τη χώρα σου
το "σου" έγινε "μου" κι ύστερα ήρθε το "μας"
Ένα φιλί, δύο ψυχές, τέσσερα χείλη
θέλω την αίσθησή τους πάνω στο δέρμα μου

Μακάρι να μπορουσα να γίνω το νερό και να σ'αγκαλιάζω καθώς μέσα μου θα κολυμπάς...

ακούω τους χτύπους της καρδιάς σου μέσα στην πιο εκκωφαντική μα μελωδική σιωπή του βυθού..είναι ο ρυθμός που υποστηρίζει την αρμονία του σύμπαντος..κι έτσι η αγκαλιά σου γίνεται βυθός κι εσύ το υγρό στοιχείο κι εγώ όπως το είχες επιθυμήσει μέσα σου κολυμπώ.


πάντα δίπλα σου...μόνο μαζί..

κάποιο βράδυ μου χες πει πόσο αγαπάς τη θάλασσα, την γαλήνη που σου χαρίζει, την απεραντοσύνη της που αγαπάς και σου θυμίζει την δικιά σου αγάπη
κάποιο βράδυ μου χες πει πόσο αγαπάς τα παγκάκια
πόσο τα λάτρεψες από εκείνο το βράδυ που σου 'χα χαρίσει εκείνη τη στιγμή με μια πορτοκαλάδα μοιρασμένη κάτω απ'το φεγγάρι
κι έτσι σου παρήγγειλα ένα παγκάκι δικό μας και το βαλα σε κεινη την αμμουδιά,
για σενα μόνο για σένα...και για μένα
για μας, για τις νύχτες που έμμελε να 'ρθουν μα..
είμαι και θα είμαι μαζί σου μέχρι τέλους.