That can only mean one thing.And I don't know what that is...


Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

Τώρα αρχίζω και θυμάμαι...

Μια ανατολή σ' έναν κόσμο
που δεν έχει πάψει ποτέ
να γυρίζει στην ίδια τροχιά
όμως στην άλλη άκρη της γης
κάποιος βλέπει τον ήλιο
να πέφτει ξανά
όμως ξανά ανάβει ο φάρος του κόσμου
χτυπάει ξαφνικά τα φτερά του
το φως απ΄τη χώρα των πάγων
βουτάει στην καρδιά σου
κι υψώνεται πάνω απ' τη Γη του Πυρός.

Πόσες φορές θα στρίψει αυτή η σφαίρα
ώσπου ν' αρχίσω πια να σ' εμπιστεύομαι
ώσπου να πάψω να φοβάμαι...
μου είχες πει πως θά 'ρθει κάποια μέρα
που ό,τι αντικρίζω θα το ερωτεύομαι
τώρα αρχίζω και θυμάμαι
Η αγάπη πληρώνει κρυφά δολοφόνους
συχνάζει σε δρόμους χωρίς γυρισμό
σ' αγαπώ κι ας μην ξέρω ούτε καν τ' όνομά σου
ετοιμάσου σε λίγο θα πεις σε μισώ
είμαι το ένα μισό της σελήνης
μην κλείνεις σε λίγο γεμίζει
το άλλο μισό
η αγάπη γεμίζει ξανά τα ποτήρια
ρωτάει ποιος διψάει ψιθυρίζεις εγώ
Στίχοι,μουσική Παύλος Παυλίδης, Ερμηνέια Ξύλινα Σπαθιά

2 σχόλια:

BloodByTheJukebox είπε...

Υπεροχο τραγουδι! Το χρωσταω σε σενα chaos που μου το μαθες, γιατι δεν εχω ασχοληθει πολυ με τα σπαθια!

Υ.Γ.:Επιτελους μου κοψε να γραψω σχολιο με ελληνικους χαρακτηρες!!!

neraidoskonismenh..darling είπε...

θα συμφωνήσω με την προλαλήσασα
υπεροχο τραγούδι
chaos.. ;) filakiaaaa