Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε
έχουν τρόπο και μου λένε
για τον πόνο που πονούν
μ’ ένα βλέμμα λυπημένο
πρωινό συννεφιασμένο
για την άνοιξη ρωτούν
Με κοιτάζουν μου μιλούν και απορούν
αχ τα μάτια σου
για τα όνειρα που κάναμε ρωτούν
αχ τα μάτια σου
Μάτια παραπονεμένα
μάτια που είσαστε για μένα
θάλασσες υπομονής
με κλωστούλες ασημένιες
πλέκω τις κρυφές σας έννοιες
σε τραγούδι της ζωής
Στίχοι 'Ακος Δασκαλόπουλος, Μουσική Μάνος Λοίζος Εκτέλεση Βασίλης Παπακωνσταντίνου
That can only mean one thing.And I don't know what that is...
Πέμπτη 10 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
καθρεφτίσματα ψυχης είναι..
πως αλιως να υπάρξουν..
συμβαδίζουν με αυτή που καθρεφτίζουν..
Και Λοϊζος???
Το αγαπαω αυτο το μπλογκ!!!
Κι εσας darlings!!
ap'ola exei o mpakses blood...
Δημοσίευση σχολίου