Να 'ξερα των άστρων το σκοπό
να σ' τον λέω, να σε νανουρίζω.
Να 'μουνα θεός να σου το πω:
"Πάρ' τον Γαλαξία, σ' τον χαρίζω".
Πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.
Μου 'ταξες ταξίδι να με πας
όσο μακριά ο κόσμος φτάνει.
Πού αλλού, καρδιά μου, να με πας;
Πήγα στον παράδεισο και φτάνει.
Πόσο μ' αγαπάς, πόσο μ' αγαπάς.
Μάλαμα στα τζάμια το νερό
κι ούτε μια σταγόνα δεν ορίζω.
Όλο μου το βιος, ό,τι φορώ
η ψυχούλα μου και σ' τη χαρίζω.
Πόσο σ' αγαπώ, πόσο σ' αγαπώ.
Στίχοι:Σώτια Τσώτου, Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος, Ερμηνεία: Δήμητρα Γαλάνη
That can only mean one thing.And I don't know what that is...
Κυριακή 13 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
ti gluko, athwo pramythotragoudo
asma agaphmeno
apla ta pragmata
sta apla kryvetai h omorfia
poso sagapw
poso magapas
etsi..
apla
nai kala...kala apokaleisai neraidoskonismenh darling...:P
το πως αποκαλούμαι δεν έχει καμία σχέση..οι άνθρωποι σήμερα τα κάνουν τόσο δύσκολα αυτά τα πράγματα τα απλά
κι εγώ όμως τι να κάνω chaos.. αφου για μένα είναι απλά τι κι αν αυτοί σαλτάρουν με τα απλά.
Ας μας αφήσουν μόνους μας αυτοί οι περίπλοκοι να μείνουμε μόνοι οι απλοί να κάνουμε τα γλέντια μας τα τρικούβερτα.
Δημοσίευση σχολίου